Sa aklat ng Pahayag, ibinalita ni Hesus, “Makinig kayo!” wika ni Hesus. “Darating na ako! Mapalad ang tumutupad sa mga hulang nilalaman ng aklat na ito!” (Pahayag 22:7). Pagkatapos ng limang talata sinabi ni Kristo, “Makinig kayo!” wika ni Hesus. “Darating na ako! Dala ko ang mga gantimpalang ibibigay sa bawat isa ayon sa kanyang ginawa!” (22:12).
Narito ang mga pagsamo ng mga nakatinging umaasa sa pagbabalik ni Hesus: “Sinasabi ng Espiritu at ng babaing ikakasal. ‘Halika’” (22:17). Ito ay tumutukoy sa babaing ikakasal kay Kristo, na kumakatawan sa lahat ng mananampalataya na pumapailalim sa kanya. Ang lahat ng mga lingkod na ito ay muling-isinilang, nilinis ng dugo na mga mananampalataya.
Maari mong itanong, “Nauunawaan ko na ito ang tangis ng puso ng mga mananampalataya. Ngunit bakit ang Espiritu ay tumatangis din kay Hesus, ‘Halika!’ Sapagkat ito ang huling panalangin ng Banal na Espirtu, alam na ang kanyang gawain sa sanlibutan ay malapit nang matapos. Katulad ni Pablo o Pedro na nasabihan ng Diyos na ang kanilang oras ay maiksi na, ang Espiritu ay tumangis din, “Halika, Panginoong Hesus.”
Kaya, saan natin naririnig ang tangis ng Espiritu ngayon? Dumarating ito sa pamamagitan ng mga nakaupo kasama si Kristo sa mala-langit na kalagayan, na nabubuhay at naglalakad kasama ang Espiritu, ang kanilang katawan ang templo ng Banal na Espiritu. Tumatangis ang Espiritu at sa pamamagitan nila, “Bilisan mo, Panginoon, halika.”
Kailan ang huling sandali na nanalangin ka, “Panginoon Hesus, bilisan mo ang pagbabalik, halika na”? Sa aking sarili, hindi ko matandaan ang panalangin na ganito. Hindi ko nalaman na maari kong madaliin ang pagbabalik ni Kristo sa pagpapaubaya sa Espiritu na idalangin ang panalanging ito sa pamamagitan ko. Gayunman si Pedro ay nagbigay ng katunayan ng di-kapani-paniwalang katotohanang ito: “Samantalang hinihintay ninyo ang Araw ng Diyos. Magsikap kayong mabuti upang madali ang pagdating ng Araw na iyon—araw ng pagkatupok ng kalangitan at pagkatunaw sa matinding init ng mga bagay na naroon” (2 Pedro 3:12). Sa Griyego, ang pariralang “pagmamadali…ang pagdating ng araw na iyon” ay nangangahulugan “na madaliin, patuloy na manghikayat.” Sinabi Pedro na ang mga umaasang mga panalangin natin ay nagmamadali, nagbubumilis, hinihikayat ang Ama na ipadala na ang kanyang Anak ng mabilisan.
Ang mahabaging pagtitiyaga ng Panginon ay ang nagdidikta ng tamang pagkakataon ng kanyang pagbabalik. Kaya, nangangahulugan ba na hindi na natin ipapanalangin ang kanyang pagbabalik? Hindi, si Kristo mismo ang nagsabi sa atin, “Sapagkat sa panahong iyon ang mga tao’y magdaranas ng napakalaking kapighatiang hindi pa nararanasan mula nang likhain ng Diyos ang sanlibutan, at hindi na mararanasan pa kahit kalian. Kung hindi paiikliin ng Diyos ang panahong iyon, walang maliligtas; ngunit alang-alang sa kanyang mga hinirang, paiikliin niya iyon” (Marcos 13:19-20). Isipin kung ano ang mangyayari kung, sa buong sanlibutan, ang ikakasal kay Kristo ay gigising at mananalangin sa Espiritu, “Hesus, halika.”
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento